Deze dagen viert men in de Verenigde Staten Thanksgivingday. Een feest waar inhoudelijk heel veel over te zeggen valt, maar waarvan puur de naam mij aanspreekt: een dag om stil te staan bij datgene waar we dankbaar voor zijn.

Dat past bij de levenshouding en –filosofie van de oud-president van Suriname, Johan H.E. Ferrier: wees je bewust van de goede dingen. Tel je zegeningen, teri dem! Ook al ziet alles er op het eerste oog erg somber uit en lijkt er weinig positiefs te zien. Zoek toch die positieve dingen, aanknopingspunten waarmee je verder kunt.
En ga vervolgens, met een positief gemoed, aan de slag.

Deze dagen herdenken en vieren we 25 november 1975, de dag dat Suriname een zelfstandige republiek werd.

Dat is dit jaar 43 jaar geleden. In al die jaren is er in Suriname veel gebeurd en als we de huidige situatie anno 25 november 2018 op ons laten inwerken, lijken er weinig zegeningen te tellen.

Van onze partners in Suriname ontvangen we berichten over gebrek aan vrijwel alle basale voorzieningen. En bovendien steeds vaker ook over het uitputten van de natuurlijke rijkdom van het land: van de bossen en rivieren, door illegale houtkap en goudwinning. Men vreest dat de gevolgen hiervan voor de bevolking -door het verstoren van het ecologisch evenwicht- dramatisch kunnen zijn.

Het beeld dat we van het moderne Suriname krijgen, is steeds meer dat van een land dat failliet is. Failliet in financieel opzicht, maar ook en dat is misschien wel veel erger, ook moreel.

Je zou er droevig en moedeloos van worden. Maar met moedeloosheid komen we nergens. Teri dem. Tel je zegeningen. En ga vervolgens aan de slag.

Recente cijfers tonen aan dat bijna 60% van de bevolking van Suriname jonger is dan 30 jaar. En daar zit precies een van de vele zegeningen die Suriname heeft meegekregen; een aanknopingspunt waarmee we verder kunnen.

De jeugd heeft de toekomst. Voorwaarde is natuurlijk dat er wel in hun basisbehoeften is voorzien: kwalitatief goed onderwijs, toegankelijke en up-to-date gezondheidszorg, voldoende banen in een toekomstbestendige arbeidsmarkt met een fatsoenlijk salaris, betaalbare en veilige woningen, etc. En, zoals Johan Ferrier heel goed wist, je moet jonge mensen vertrouwen geven. “Geef ze ruimte, geef ze kansen”. Ik hoor het hem nog zeggen.

Als Stichting Johan Ferrier Fonds willen we zijn gedachtengoed levend houden in en voor Suriname. Daarom steunen we projecten die gericht zijn op het bevorderen van ontwikkeling door onderwijs en cultuur.
We hebben de afgelopen jaren veel bereikt. Ik nodig u graag uit een kijkje op onze website te nemen om een beeld te krijgen van de mooie projecten die we steunen en hebben gesteund.

Nu, bij 43 jaar zelfstandig Suriname willen we expliciet jonge mensen in Suriname, die dus bijna 60% van de bevolking die jonger is dan 30 jaar, oproepen om ook projecten bij ons in te dienen. Projecten (waarvan zij verwachten dat die met name) hen in de gelegenheid zullen stellen zich te ontwikkelen om vervolgens hun talenten in te zetten voor het welzijn van land en volk van Suriname.

We steunen kleinschalige projecten en we vinden het belangrijk om juist ook die ideeën die niet zomaar ergens anders financiering kunnen vinden, een kans te geven.

Op de website staat alle informatie over het indienen van voorstellen.

Als we op 25 november stil staan bij wat de 43 jaar zelfstandigheid land en volk van Suriname gebracht heeft, willen wij, als Stichting Johan Ferrier Fonds vooral onze zegeningen tellen. Om vervolgens aan de slag te gaan.
Teri Dem. Wij tellen onze jongeren.

Kathleen Ferrier
Voorzitter